φυραίνω — φυραίνω, φύρανα βλ. πίν. 44 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
φυραίνω — Ν 1. ελαττώνομαι σε βάρος ή σε όγκο 2. μαζεύω, ζαρώνω 3. φρ. «φύρανε το μυαλό του» μτφ. έχει χάσει τις πνευματικές του ικανότητες. [ΕΤΥΜΟΛ. < φύρω / φυρῶ, κατά τα ρ. σε αίνω. Η σημ. «αναμιγνύω, ζυμώνω» τού αρχ. ρ. εξελίχθηκε στη νεοελλ. σημ.… … Dictionary of Greek
φυρονεριά — η, Ν το τράβηγμα τού νερού τής θάλασσας, η άμπωτη. [ΕΤΥΜΟΛ. < φυρώ / φυραίνω + νερό (πρβλ. φουσκο νεριά)] … Dictionary of Greek
φυρόμυαλος — η, ο, Ν αυτός τού οποίου έχει φυράνει το μυαλό, που μιλάει ή ενεργεί ανόητα. [ΕΤΥΜΟΛ. < φυρώ / φυραίνω + μυαλος (< μυαλό), πρβλ. στενό μυαλος (βλ. και λ. φυρός)] … Dictionary of Greek
irosi — IROSÍ, irosesc, vb. IV. tranz. şi refl. A (se) consuma făcând risipă, a (se) cheltui în mod uşuratic, a (se) împrăştia în exces; a (se) pierde, a (se) risipi. ♦ refl. (Despre oameni) A depune eforturi (mari şi) inutile într o anumită direcţie. –… … Dicționar Român
φυρώ — φύρασα, αμτβ., φυραίνω (βλ. λ.): Εφύρασεν η θάλασσα κι επλέψαν οι κα(β)ούροι (δημ. τραγ.) … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)